بعضی از انسانها با آنکه در خدمت شیطان هستند ،او را مورد لعن قرار می دهند.خیلی از انسانها سعی می کنند اشکارا مرتکب گناه نشوند اما به محض آنکه در خلوت قرار گرفته و موقعیتی برای معصیت فراهم شود به استقبال گناه رفته و مرتکب اعمال شیطانی می شوند. امیرالمومنین امام علی علیه السلام در گفتاری کوتاه ،تذکاری زیبا و پر مغز در این زمینه دارند که شایسته است همواره اویزه گوشمان باشد. ایشان می فرمایند: هرگز شیطان را آشکارا ناسزا مگو در حالی که در پنهانی تو دوست او هستی (شرح ابن ابی الحدید ج20ص 229) این تذکر برای افرادی است که در خلوت ترسی از خدا ندارند و با دستور شیطان اقدام به عملی می کنند که شاید برای انجام آن در آشکار از خلق خدا احساس شرم می کنند

چه زیبا خواهد بود اگر در پنهان و آشکار هموراه خداوند را ناظر بر اعمال خویش بدانیم و همانطور که در اشکار از انجام اعمال شیطانی در نزد همنوع خود شرم داریم در خلوتها نیز خود را بر سر سفره الهی بدانیم.